μασχαλήττει

μασχαλήττει και μασχαλίττει (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ὑπὸ κόλπον καὶ ὑπὸ μάλην φέρει».

[ΕΤΥΜΟΛ. < μασχάλη, πιθ. βοιωτικός τ. τού μασχαλίζει].